Overslaan en naar de inhoud gaan

De « lessen » van de N-VA

De “lessen” van de NV-A

Wie zich op het pad van de ethiek en het behoorlijk bestuur begeeft, trekt beter geen besmeurd pak aan. Maar daar trekt de NV-A zich niets van aan. Met deze partij is het “doe wat ik zeg, niet wat ik doe”.

Edito de Nico Cué

De federale ministers van de nationalistische Vlaamse partij stapelen de blunders op. De publieke opinie lijkt hen alles te vergeven. Maar dat verhindert de “boss” niet om systematisch in de bres te springen voor zijn uitvoerend personeel: niemand zal hen één haar krenken.


Begin dit jaar wankelde de regering toen Soedanezen na een rampzalige procedure naar hun land van herkomst werden teruggestuurd. Francken nam geen ontslag, na een waarschuwing van De Wever dat dan de hele regering zou vallen.


En nu beleeft de minister van Defensie moeilijke dagen. Het leger had voor hem een rapport verborgen gehouden waarin staat dat onze F16-jachtbommenwerpers nog wel een tijdje meekunnen. De vervanging ervan is “het contract van de eeuw”. Er bestonden al twijfels over de transparantie bij de toekenning van deze bestelling. Maar dit slaat natuurlijk alles. Terwijl de bevolking zwaar afziet door een op hol geslagen bezuinigingsbeleid, lijken de megalomane legeraankopen plots niet meer zo essentieel … Bovendien overheerst de indruk dat op Defensie noch de minister, noch de regering en nog minder het parlement een vinger in de pap hebben. Maar Antwerpen dicteert: Vandeput blijft.


Wie de balans van de federale verwezenlijkingen opmaakt, kan alleen maar ontgoocheld zijn door de prestaties van de NV-A.


Johan van Overtveld is ongetwijfeld de slechtste minister van Financiën sinds lang. Het is zelfs zo erg, dat rechts heimwee heeft naar zijn voorganger, Didier Reynders. Toch heeft zijn neiging om de uitgaven te onderschatten en de ontvangsten te overschatten niet verhinderd dat hij gepolst wordt om Jeroen Dijsselbloem te vervangen aan het hoofd van de Eurogroep. De eurozone krijgt er koude rillingen van. En inzake goed bestuur heeft deze vrij discrete bestuurder zich toch laten opmerken, toen hij in oktober 2017 het uitwerken van een procedure om btw-fraude te bestrijden bijna had toevertrouwd aan een advocatenkantoor onder leiding van een NV-A vriend van Jan Jambon, de minister van Binnenlandse Zaken. De schelm in kwestie was al verscheidene keren veroordeeld voor … misbruik van vertrouwen, valsheid in geschrifte en zelfs bedrieglijke faillissementen.


En wat moeten we denken van de voorzitter van de Kamer, die in deze regeerperiode al verscheidene keren ontslag moest nemen? In februari 2017 werd de druk vanuit de media te groot: Siegfried Bracke stapte uit de Raad van Bestuur van het privé-telecombedrijf Telenet. Twee maanden later straalde het slechte beheer van het Pensioenfonds van de volksvertegenwoordigers ongunstig op hem af. Dit fonds pleegt immers inbreuken op de wet op de vzw’s. En nog erger: het betaalt zijn personeel in het zwart. In januari verliet hij op staande voet de Gentse cvba “Artevelde-stadion”, toen de lokale pers zich afvroeg waarom de wet op de overheidsopdrachten niet was nageleefd bij de bouw van de Ghelamco Arena.


“Waalse junkies” en drugshandel in Antwerpen
En hoe zit het met de Antwerpse centurion die zichzelf graag als Augustus ziet?


Hij verklaart zonder omwegen: “De joden vermijden conflicten. Dat is het grote verschil met de moslims.” Dat dergelijke banale racistische toogpraat moet doorgaan voor politieke communicatie door de grootste partij van Vlaanderen roept grote verontwaardiging op. De Wever geeft dan soldaat Jambon de opdracht om deze Nieuw-Vlaamse Arrogantie in de (Franstalige) media wit te wassen: “Kom, kom, dat zijn kletspraatjes. Wij hoeven ons niet te verdedigen tegenover zoveel onzin. Niemand in onze partij is racistisch.” Echt?


Dit is toch dezelfde minister van Binnenlandse Zaken die na de aanslagen in Parijs “zich persoonlijk met Molenbeek zou bezighouden” en “de stad ging opkuisen”. In 1996 ging De Wever nog graag op de foto met Le Pen. In 2007 woonde hij de begrafenis bij van de stichter van het Vlaams Blok, Karel Dillen. Hij vond het “gratuit en opportunistisch” dat zijn voorganger in Antwerpen verontschuldigingen aanbod voor de verantwoordelijkheid van het stadsbestuur bij de deportatie van Joden. Om de Berbers te stigmatiseren verklaarde hij in 2015: “Ik zie te vaak dat de drugshandel in handen van jonge Marokkanen is.”


Zij zijn immers een gemakkelijke zondebok wanneer Antwerpen is uitgegroeid tot “Europese aanvoerhaven” van cocaïne (in 2017 werd 47 ton in beslag genomen!). Terwijl Antwerpen, ondanks de aanzienlijke middelen die de federale regering zonder verpinken toekent, er niet in slaagt om de criminaliteit in verband met deze trafiek aan banden te leggen. Een officieel rapport vermeldt dat “de economie van criminele oorsprong in het district Borgerhout zelfs grotere proporties zou hebben aangenomen dan de legale economie …”.


Dit is niet zo’n fraai beeld voor iemand die in 2010 voor de scheepsliften van Strépy verklaarde dat de financiële transfers van noord naar zuid in België “geen transfusie mogen zijn, zoals drugs voor een junkie”.


Sommigen voeren hiertegen aan dat de NV-A het bij de Franstaligen toch uitstekend doet in de peilingen. Maar aangezien deze Franstalige deelnemers aan de enquête niet kunnen stemmen voor Vlaamse nationalisten, had men hen evengoed kunnen vragen of zij voor Zwarte Piet zouden stemmen …


Nico Cue

Algemeen secretaris